Η ΕΛΕΠΑΠ έχει φιλοξενήσει τόσες ιστορίες παιδιών από το 1937, που πλέον αποτελεί ένα “μικρό χωριό”. Όλα τα Γενναία Παιδιά μας που πέρασαν από εδώ, προέρχονται πια από ένα “κοινό τόπο”, όπου ωρίμασαν, μεγάλωσαν και έχουν αφήσει πίσω τους “οικογένεια” που πάντα τους περιμένει. Το κάθε παιδί μας, άφησε το δικό του στίγμα, με τις δυσκολίες του, τη προσπάθεια, την ελπίδα, τη θέλησή του και τελικά την επιτυχία του να κάνει βήματα προόδου. Μικρά ή μεγάλα αυτά τα βήματα, σε πείσμα των δυσκολιών τους, ήταν “Βήματα Ζωής”. Ακολουθεί μία από αυτές τις μικρές ιστορίες, της Ιωάννας και του Λουκά, μία από τις ιστορίες που μας κάνουν χαρούμενους και υπερήφανους.

Η Ιωάννα και ο Λουκάς είναι δίδυμα αδέλφια και αχώριστα. Γεννήθηκαν και τα δύο πρόωρα, στις 25 εβδομάδες, ο Λουκάς είναι ο μεγαλύτερος, γεννήθηκε με φυσιολογικό τοκετό και ακολούθησε η Ιωάννα με καισαρική τομή. Ακριβώς λόγω αυτής τους της “βιασύνης” να έρθουν στο κόσμο, κανένας από τους δύο δε ξεπερνούσε τα 800 γραμμάρια, ενώ πέρασαν τους πρώτους 3-4 μήνες της ζωής τους στη θερμοκοιτίδα. Οι γονείς γνώριζαν καλά πως ένας δύσκολος αγώνας ξεκινούσε.

Τον Οκτώβριο του 2014, σε ηλικία 8 μηνών οι γονείς των μωρών έφεραν την Ιωάννα στο Τμήμα Βρεφών της ΕΛΕΠΑΠ. Είχε παρουσιάσει Α’ ημιπληγία. Η ημιπληγία προσβάλλει την μία πλευρά και σημαίνει πως το μωράκι δε μπορούσε να κινήσει το ένα πόδι και χέρι του. Επίσης συνεπάγεται ασυμμετρία στο σώμα γιατί ή μία πλευρά είναι φυσιολογική και η άλλη έχει πάρεση. Μετά από 2 μήνες περίπου, το Δεκέμβριο του 2014, ακολούθησε ο Λουκάς, ο οποίος είχε παρουσιάσει χαμηλό λειτουργικό επίπεδο και μη φυσιολογικό πρότυπο βάδισης, ιπποποδία. Αυτό σημαίνει πως το παιδί περπατούσε μόνο στις μύτες των ποδιών του. Οι δυσκολίες ήταν οπωσδήποτε πολλές, αλλά για τα Γενναία Παιδιά της ΕΛΕΠΑΠ τίποτα δεν είναι αδύνατο.

Τα δύο παιδιά ξεκίνησαν ένα πλήρες, ολοκληρωμένο πρόγραμμα αποκατάστασης στην ΕΛΕΠΑΠ, ανάλογο με τις ανάγκες τους. Εκτός των θεραπευτικών προγραμμάτων, τα βρέφη παράλληλα αξιολογούνταν και παρακολουθούνταν από το ιατρικό προσωπικό του οργανισμού.

Οι θεραπευτές τους τα “αγκάλιασαν” πραγματικά από τη πρώτη μέρα και τα στήριξαν στο μεγάλο και δύσκολο αγώνα τους. Το πρόγραμμα αποκατάστασης των παιδιών περιλάμβανε Φυσικοθεραπεία, Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία και Θεραπευτική Κολύμβηση. Η κάθε θεραπεία χωριστά και το πιο σημαντικό, η συνέργεια όλων των θεραπειών μαζί βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό τα βρέφη να σημειώσουν σημαντική πρόοδο. Η Ιωάννα κατάφερε και βάδισε μόνη της σε ηλικία 2 ετών! Αυτά τα πρώτα βήματα σου “μένουν” μια ζωή.

Η Ιωάννα και ο Λουκάς, αποφοίτησαν στην συνέχεια από το Τμήμα Βρεφών και συνέχισαν την εκπαιδευτική τους πορεία στο Τμήμα της Πρώιμης Εκπαιδευτικής και Θεραπευτικής Παρέμβασης. Μεγάλο πλεονέκτημα του τμήματος, είναι πως τα παιδιά είχαν τη δυνατότητα να πραγματοποιούν τα παιδαγωγικά και όλα τα θεραπευτικά τους προγράμματα κάτω από την ίδια στέγη, μέσα στο σχολικό ωράριο. Η πρώιμη παρέμβαση, συνέβαλε και αυτή πολύ με τη σειρά της στη πρόοδο των παιδιών. Με τη βοήθεια των ειδικών παιδαγωγών, μειώθηκαν οι μαθησιακές αδυναμίες των παιδιών, βελτιώθηκε η κοινωνικοποίησή τους ενώ τα παιδιά έγιναν πιο λειτουργικά μέσα από την εκπαίδευση.

Μέσα σε 5 χρόνια, η Ιωάννα και ο Λουκάς σημείωσαν εντυπωσιακή πρόοδο, περπατούν πια ανεξάρτητα, κινούνται χωρίς ουσιώδεις δυσκολίες, μιλούν και επικοινωνούν όμορφα και ανεμπόδιστα, ενώ απολαμβάνουν τη χαρούμενη παιδική ηλικία τους και την αγάπη και φροντίδα των γονιών τους. Ζουν πια στη Γερμανία με τους γονείς τους, αλλά ποτέ δε ξέχασαν τα πρώτα τους χρόνια, την “οικογένειά” τους στην ΕΛΕΠΑΠ. Στέλνουν ακόμη και τώρα με τους γονείς τους την αγάπη τους στην Ευγενία, τη φυσικοθεραπεύτρια της Ιωάννας. Και η Ευγενία μας δείχνει τις φωτογραφίες τους, μεγάλα, ανεξάρτητα παιδάκια πια, με μεγάλη περηφάνια. Η Ιωάννα και ο Λουκάς δε θα τη ξεχάσουν, όπως δε θα ξεχάσουμε και εμείς τα χαμογελαστά προσωπάκια τους κάθε φορά που έκαναν ένα βήμα παραπάνω. Ένα “Βήμα Ζωής”. Για εμάς στην ΕΛΕΠΑΠ, σαν αυτή τη χαρά δεν υπάρχει ανταμοιβή.